Description

Een stuk van de noordelijke kust op het afgelegen Yttygran eiland, 82 km van de kust van Alaska, is uitgegroeid tot een macabere toeristische bestemming. Massieve walviskaakbenen, ribben en wervels staan horizontaal in de grond en vormen een griezelig steegje. Men is het er algemeen over eens dat de site dateert uit de veertiende of vijftiende eeuw, maar of het een heilige plek was voor inheemse stammen om elkaar te ontmoeten of gewoon een verzamelplaats voor massaslachting, niemand weet het. Wat we wel weten is dat het een van de vreemdste plekken ter wereld is.Ontdekt door Sovjet archeologen in 1977, zou dit monument voor de oude Eskimo cultuur een zeer goede setting voor een fantasy film. De Steeg is gewoon enorm: het loopt langs de kust voor ongeveer 500 m, en het heeft een ingewikkelde structuur. De dichtstbijzijnde rij naar de kust is gemaakt van walvisschedels ingebed op de grond. Elk van hen is meer dan 2 m groot, en ze steken 1,5 m boven de aarde uit. De volgende rij is gemaakt van kaakbot pilaren. Ze stijgen tot een hoogte van bijna 5 m boven de grond, terwijl de lengte van het ondergrondse deel is ongeveer 0,5 m. elke pilaar heeft een diameter van 0,5 meter. De massa van zo ' n kaakbot is 250-300 kg. Het zou een aantal volwassen mannen nodig hebben om het in de grond te zetten. De Whale Bone Alley bestond oorspronkelijk uit 50-60 schedels, 30 kaken en honderden doelbewust aangelegde stenen. Tussen de rijen schedels en botten, zijn er ongeveer 150 vleesopslagputten (en in sommige van hen, kunt u nog steeds de overblijfselen van voedsel vinden) en ringvormige stenen structuren. Een stenen weg van 50 m loopt van de vleeskuikens langs de heuvel, die leidt naar een plat rond platform. In het midden is er een enorme platte rotsblok en een stenen haard met sporen van AS. Archeologen geloven dat de Walvisbotensteeg is gebouwd volgens een vooraf bepaald plan, omdat het een regelmatig geometrisch patroon vormt. De schedels zijn geplaatst in groepen van twee en vier. Ze worden eerst in de neus van de aarde gegraven, zodat het enorme occipitale gebied van de grond zou uitsteken. Tegelijkertijd hebben archeologen zeer weinig ribben of wervels gevonden op het eiland, wat betekent dat het niet de plaats was waar de walvissen werden geslacht. Sommige schedels hebben gaten. Volgens sommige wetenschappers kunnen de schedels naar Yttygran zijn getransporteerd nadat ze van vlees waren ontdaan.